یکی از سنت‌های زیبا در روز عید غدیر که چند سالی است که اجرا می‌شود، سنت «تعزیه‌خوانی غدیر» است، سنتی که در آن پیرمردها به یکباره جوان می‌شوند!
گروه زندگی ـ آزاده لرستانی: وقتی اسم تعزیه را می‌شنوید، ناخودآگاه ذهنتان به تعزیه عاشورا و مصائب خاندان اهل بیت (ع) می‌رود، اما این هنر نمایش آیینی چندین صد ساله که برخی سابقه آن را به زمان دیلمیان و پس از آن دوران آل بویه نسبت می‌دهند، نمایی دیگر دارد و آن هم «تعزیه‌خوانی غدیر» است که چند ساله مهمان شهرها و روستاهای این مرز و بوم است. وقتی قرار شد با «احمد جولایی» از دیار بوشهر، استاد دانشگاه و پژوهشگر هنر تئاتر و اساتید داور تعزیه‌خوانی غدیر صحبت کنیم، فکرش را نمی‌کردیم که مردم اینقدر پای تعزیه‌خوانی غدیر باشند. جولایی که دستی بر قلم دارد و کتاب‌هایی با عنوان «ارزش ادبی نسخ تعزیه ایرانی»، «قابلیت‌های دراماتیک متون کهن ادب فارسی» و «جُربزه‌های نمایشی شاهنامه» به رشته تحریر درآورده است، در ابتدای گفت‌وگو با همان صدای رسا و دلنشینش جنوبی‌‌اش واقعه غدیر را برایمان تعزیه‌خوانی کرد و سپس روایتگر عشق و ارادت مردم این سرزمین به مولا علی (ع) شد.
«احمد جولایی» از اساتید پیشکسوت تعزیه‌خوانی تاریخ صدر اسلام را می‌خواهید بدانید، «تعزیه» ببینید! «تعزیه» آینه تاریخ است، آن هم تعزیه‌هایی که نسخه‌‌نویس خوب، مجری خوب و کارگردان خوب داشته باشد. زیرا اگر همه مجالس تعزیه را کنار هم بچینیم، تمام گفته‌ها و ناگفته‌های تاریخ صدر اسلام به دست می‌آید، برای همین «تعزیه» یک هنر به تمام معنای حقیقت‌نما است.
